OTIS RUSH

 Πριν ξεκινήσω να γράψω δυο λόγια για τον Otis Rush θα ήθελα να παραθέσω τα λόγια του (Ronie Earl) γι’αυτόν το

τεράστιο καλλιτέχνη .

<<Ο Otis Rush είναι σαν τον Ray Charles … των blues κιθαριστών>> 

Πράγματι ο Otis Rush θα έπρεπε κανονικά σήμερα  να συγκαταλέγετε ανάμεσα στους κορυφαίους bluesman,  δίπλα σε έναν

Buddy Guy ,Magic Sam και άλλους, να έχει την φήμη που κανονικά του αρμόζει .

Αλλά, δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα, δυστυχώς ίσως να έπαιξε ρόλο, κάποιες λάθος επιλογές του, ίσως και η τύχη καμιά

φορά.

Αλλά μέσα στον χώρο της μουσικής παίζουν και άλλα πράγματα ,πολλές φορές έχει γίνει αναφορά ότι, o Otis ήταν και λίγο

δύσκολος χαρακτήρας, λίγο ιδιόρρυθμος και αυτό σε κάποιες περιπτώσεις μάλλον του στέρησε την ευκαιρία, να κάνει κάποιες

καλές συνεργασίες.

Παρόλα αυτά, κάνοντας μια σύντομη εξέταση στην πορεία του, μπορούμε να καταλάβουμε ότι είναι ένας μεγάλης αξίας

καλλιτέχνης, με βαριά ιστορία και πολύ μεγάλο ενεργητικό.

Γεννήθηκε το 1934, στην Φιλαδέλφεια, σε μια όχι ευκατάστατη  αλλά πολυμελή οικογένεια.

Ξεκίνησε από τα 8 του χρόνια να παίζει κιθάρα αυτοδίδακτα, ακούγοντας παράλληλα όλη μέρα, blues μουσική και αποκτώντας

γνώσεις που ήταν σπάνιες για την ηλικία του.

Το 1948 έφυγε για το Chicago, όπου εκεί έκανε διάφορες δουλειές για να επιβιώσει και όταν για πρώτη φορά εκεί, άκουσε τον

Muddy Waters, κατάλαβε τι ήθελε να κάνει στην ζωή του.

Μέσα λοιπόν από αυτά τα ακούσματα, διαμόρφωσε ένα δικό του ,προσωπικό στυλ και μάλλον πρέπει να είναι και ο

μοναδικός αριστερόχειρας καλλιτέχνης που μπορεί να κάνει bending με  την κιθάρα του. Το 1948 λοιπόν  έφτιαξε την μπάντα, με το όνομα, Little Otis .

Προικισμένος με ένα μοναδικό vibrato και μια φωνή που διαπερνούσε και τείχους, ο αριστερόχειρας κιθαρίστας  της δυτικής όχθης, ήταν ανάμεσα στους Magic Sam και Buddy

Guy ένας καλλιτέχνης, που επηρέασε τα μετέπειτα ιερά τέρατα,  όπως τον Mike Bloomfield και τον Eric Clapton.

Ένα κομβικό σημείο της καριέρας του, ήταν το 1956, που έπειτα από  παρότρυνση του Wilie Dixon ηχογράφησε το περίφημο, I Can't Quit You Baby ένα τραγούδι που έγραψε ο

Wilie Dixon για να το ηχογράφηση ο Otis και να κάνει την πρώτη μεγάλη του επιτυχία, ένα τραγούδι που χρησιμοποίησαν και οι  Led Zeppelin ακόμα και τους πήγε ποιο (

περα.)

Αυτή λοιπόν η επιτυχία, τον ανέβασε στην έκτη θέση στο Ρ&Β του billboard δίνοντας του ευκαιρίες για περισσότερα πράγματα .

Το 1965 σε μια συλλογή ένα τριπλό album  της Vanguard records με τίτλο, The Blues Today, κυκλοφόρησε τέσσερα τραγούδια του: 

Everything's Going To Turn Out Alright - The Otis Rush Blues Band

It's A Mean Old World - The Otis Rush Blues Band

I Can't Quit You Baby - The Otis Rush Blues Band

Rock - The Otis Rush Blues Band

Και έγινε το μπαμ, όλοι θελαν να μάθουν γι’αυτον   τον καλλιτέχνη,σε Αμερική και Ευρώπη και αυτός ξεκίνησε τις περιοδείες .

Και έτσι το 1966 κυκλοφόρησε το album Morning In The Morning με παραγωγούς τον Mike Bloomfield και τον δικό μας μεγάλο καλλιτέχνη διεθνούς φήμης Nicholas George

Gravenites και για να ήμαστε ακριβής, Ελληνοαμερικανός . Mε πολύ ψαγμένους ηχους ενσωματώνοντας soul και rock στοιχεία.

Αλλά όπως λέει μια παλιά παροιμία τα πλούτοι δεν είναι για τους σοφούς, ούτε οι δρόμοι για τους γρήγορους στα πόδια … χρειάζεται και λίγη τύχη, καμιά φορά και λίγη

διάκριση.

Έτσι, ο επόμενος δίσκος του  το 1971, με τίτλο, wrong place, πήγε άπατος ,αν και ο δίσκος αυτός,  ήταν στην πραγματικότητα, ένα αριστούργημα, σας θυμίζω μόνο το κομμάτι

RIGHT PLACE WRONG TIME, αλλά δεν ξέρω ίσως ο τίτλος του, ήταν προφητικός μια και επανακυκλοφόρησε ξανά το 1976, από την v-pine records στην Ιαπωνία, αυτή την

φορά με μεγάλη επιτυχία και στο καπάκι που λένε, από την Bullfrog Records στην Αμερική , ενώ παράλληλα κυκλοφορούσε από  το 1975, το υπέροχο album, Cold Day In Hell.

Όμως τελικά όλη αυτή η δουλειά και κάποια όχι τόσο επιτυχημένα σε ήχο, live album έκαναν τον Otis,να χάσει πολύ έδαφος από τα μουσικά δρώμενα, στις δεκαετίες του 70 και

του 80 διαλύοντας και κάποιες συνεργασίες που αυτό τον πήγε ακόμα, ποιο πίσω.

Ένας τέτοιου όμως  διαμετρήματος καλλιτέχνης,  δεν μπορούσε να πάει στα αζήτητα.

 Έτσι το 1994, όταν κυκλοφόρησε το album , Ain't Enough Comin in, ανέβηκε πάλι, ψηλά, ίσως όχι όσο του άξιζε.

Το 1998 όμως, όταν κυκλοφόρησε το album, Any Place I'm Going, έφτασε πάλι στην κορυφή με ένα βραβείο Grammy στο χέρι, για το καλύτερο album παραδοσιακών blues.

Τα επόμενα χρόνια συνέχισε με αρκετές εμφανίσεις και με μια ακόμα συμμετοχή, σε ένα δίσκο αφιερωμένο στον Bo Diddley, που κυκλοφόρησε το 2002 με το τραγούδι I’m a

man. Δυστυχώς  το 2004, ο Otis υπέστη εγκεφαλικό,  κάτι που τον έκανε να περιορίσει τις εμφανίσεις του και να αποχωριστεί την κιθάρα του, παρόλα αυτά, ο γερόλυκος της

blues to 2006 κυκλοφορεί ακόμα ένα album,το Live From San Francisco, το οποίο είχε ηχογραφηθεί το 1999.

Ο Otis Rush, σήμερα είναι 77 ετών και πέραν της μεγάλης του καριέρας, έχει αποκτήσει και έξι  παιδιά,  έχει δύο κόρες και δύο γιους από προηγούμενο γάμο και 2 κόρες από τον

δεύτερο γάμο του, την  Λένα και την Σοφία.

ΜΠΑΓΙΑΣΤΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ