«Η μουσική δεν είναι οι νότες. Είναι η κουλτούρα, είναι ο τρόπος που η γιαγιά μαγειρεύει, που ο παππούς λέει ιστορίες και ο τρόπος που τα παιδιά περπατούν και μιλάνε»
Johnny Otis
Άλλη μία μέρα λοιπόν σήμερα που θα κάνω ένα review επάνω σε ένα καινούργιο άλμπουμ, αλλά θα περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από στίχους και μουσική, θα είναι γεμάτο από ύφος, ήθος και μπλουζ κουλτούρα.
Χωρίς βέβαια γράφοντας το αυτό, να εξαιρώ κάποιες μπάντες από την ελληνική Blues σκηνή.
Daddy's Work Blues Band. Μία σύντομη αναδρομή όπως τους γνώρισα εγώ.
Ήταν θυμάμαι χειμώνας, Χριστούγεννα του 2010 και έπειτα από μία σύντομη γνωριμία μας με τον Γιάννη μέσα από κοινωνικό δίκτυο, επιλέξαμε να κάνουμε Χριστούγεννα σε ένα live των Daddy's Work Blues Band, χωρίς να ξέρουμε τι θα επακολουθήσει.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ήταν μία πολύ στενάχωρη (Blues) βραδιά, διότι εκείνη η βραδιά ήταν αφιερωμένη στον εκλιπόντα φίλο τους και πιανίστα μέλος της μπάντας, Φάνης Θεοφίλου.
Το όλο σκηνικό της βραδιάς ήτανε βαρύ, με αποκορύφωμα στα τελευταία τραγούδια, να κάνει την είσοδο της μέσα στο μπαρ, μία μαυροφορεμένη ηλικιωμένη γυναίκα πού ήρθε εκείνη τη βραδιά ειδικά για να παρακολουθήσει το live, που ήταν αφιερωμένο στον γιο της.
Στο τέλος τα φώτα έσβησαν και από μία φυσαρμόνικα, ακούστηκε ένα μελωδικό σιωπητήριο…
Οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της Ελληνικής μπλουζ Σκηνής.
Από κει και πέρα αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν τα λόγια της μπάντας άσε μας εμάς, σήμερα θα πάμε παρέα να ακούσουμε παιχταράδες, θα πάμε στους Blues wire, (το όνομά της η μπάντα το πήρε από ένα τραγούδι των Blues Wire)! θα πάμε να ακούσουμε τους Blues revenge, τους George and the Dukes, Cargo και πολλούς άλλους.
Πολλές φορές Καβαλάγαμε τα μηχανάκια και πηγαίναμε και σε δύο live τη βραδιά!!Υποστηρίζαν τις μπάντες με όλη τους την καρδιά, σφύριζαν, χειροκροτούσαν, επευφημούσαν.
Στα χρόνια που περάσαν έχτισαν σιγά-σιγά τη δικιά τους ιστορία στην Ελληνική Blues σκηνή με σημαντικές εμφανίσεις και συνεργασίες, σε μουσικές σκηνές της Αθήνας αλλά και της επαρχίας. Συνεχίζοντας τη διαδρομή τους σε διάφορα μουσικά στέκια και φεστιβάλ. (Half Note Jazz Club, Vinilion, Granazi Blues Bar, Life jazzy bar, Rockwood, Stage25, Badminton Theater, 7th TRIPolis Rock Festival, Crescent Blues Festival, 2ο Music Highway Festival, 4o Bikes & Blues Music Festival, 9 & 10 th Rock Sinantisi Kiatou ...1ο Blues Festival στο Stage Volume 1.
Και ανοίγοντας συναυλίες σε καλλιτέχνες όπως:
Louisiana Red, Doctor Feelgood, Janice Harrington, Martin Turner (ex Wishbone Ash) etc.
Daddy's Work Blues Band (First)
1. Ain't going back Daddy's Work Blues Band Lyrics by Giannis Afendras
Eνα ταξιδιάρικο κομμάτι που το χαρακτηρίζει η απλότητα αλλά και οι επιρροές από Butterfield Blues Band. Και ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που συνοδεύει την μπάντα από πολύ παλιά, είναι ότι δεν προσποιούνται. Δηλαδή για παράδειγμα Ο Δημήτρης Δουλγερήδης που είναι η φωνή της μπάντας τραγουδάει με τη φυσική του φωνή, δεν προσποιείται τον πονεμένο αφροαμερικανό, δεν προσθέτει αφύσικα γρέζι στη φωνή του για να εντυπωσιάσει. Την φυσαρμόνικα, ο Γιάννης Παχίδης την περιμένεις, δεν την τρως όλη την ώρα στην μάπα. Βέβαια αυτό είναι αναμενόμενο διότι είναι μία από τις καλύτερες φυσαρμόνικες. Επίσης είναι τέλεια κουρδισμένοι μεταξύ τους.
6. One more time Daddy’s Work Blues Band
Stathis Anestis : bass,
2. Walk down that road no more Daddy's Work Blues Band
Με άρωμα από αμερικάνικο νότο, κλείνω τα μάτια και θυμάμαι τους Allman and his younger brothers. Και καθώς μπαίνει η εισαγωγή κάπου μακριά ακούγεται μία φυσαρμόνικα που σε ανατριχιάζει και ξαφνικά έρχεται όλη μπάντα μελωδική όσο δεν φαντάζεσαι.
3. Hellbound train by Andy Silvester and Kim maiden Simmons
Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια Savoy Brown ένα πάρα πολύ όμορφο και τίμιο cover. Όσοι ακούτε- παίζετε αυτή τη μουσική ξέρετε ότι για να κάνετε ένα τέτοιο cover είναι παρακινδυνευμένο. Aπό την εισαγωγή κιόλας όμως δημιουργείται τέτοια ατμόσφαιρα από την μπάντα που σε τραβάει έξω από το τριπάκι της σύγκρισης.
4. No shelter Daddy's Work Blues Band
Ήρεμη δύναμη… Υπάρχει ένας στοίχος μέσα στη μουσική που αγαπώ, ο οποίος με στοιχειώνει για χρόνια (I tell you folks It's harder than it look.) Σε αυτό το κομμάτι το No shelter κατάφεραν να μεταφέρουν την ενέργεια που έχουν συνήθως στα live τους αυτό που πάντα καταλήγει στο να σηκώνεται ο κόσμος να χορέψει.
5. Scratched horse Daddy’s Work Blues Band
Ένα πολύ όμορφο surf song guitar μια εξέλιξη συγχορδίας που προέκυψε από ένα δωδεκάμετρο μπλουζ, τα δάχτυλα λοιπόν τρέχουν στα τάστα και η φυσαρμόνικα ακολουθεί σε ένα όμορφο ρυθμό που σε ξεσηκώνει.
Και φτάνουμε σε ένα κομμάτι γεμάτο ψυχή σε ένα ρυθμό που σε κάνουν να καταλάβεις ότι εννοούν κάθε λέξη. Θα προτιμούσα αυτό το κομμάτι να πρωταγωνιστεί η κιθάρα του Δημήτρη γιατί μου έδωσε αυτό που ήθελα στα 5:10 και μετά, έχω συνηθίσει σε τέτοιου είδους κομμάτια που μιλάνε για απώλεια να κορυφώνουν κιθαριστικά, με την κιθάρα να σου τρυπάει την καρδιά.
7. Rollin' man Peter Green and Clifford Adams
Και φτάσαμε σε μια καταπληκτική επιλογή cover, όχι τυχαία μία και ο Peter Green είναι από τις βασικές επιρροές της μπάντας και είναι ένα από τα καλύτερα σόλο κιθάρας σε ολόκληρη την ιστορία του Blues-rock. Κάθε νότα είναι λαξευμένη με υπέροχο τρόπο, με συναίσθημα, ακρίβεια, αναζήτηση ομορφιάς.Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό τόσο φωνητικά όσο και ορχηστρικά, είναι τόσο όμορφο, τόσο καθαρό, με απίστευτη πιστότητα…
8. Death don't have no mercy Reverend Gary Davis
Και φτάσαμε σε ένα τελευταίο κομμάτι cover, το οποίο εγώ προσωπικά το αποκαλώ έπος στην ιστορία της Blues. Καθώς επίσης και bonus track για αυτό το άλμπουμ. Όσον αφορά για την μπάντα, αυτό το κομμάτι δεν το πλαισιώνουν σαν μουσικοί, αλλά σαν προσκυνητές. χωμένοι 100% στο συναίσθημα του κομματιού, δημιουργώντας μία ατμόσφαιρα που σε συντριβεί, γεμάτο από σεβασμό στο μουσικό ιδίωμα που αντιπροσωπεύουν.
Σε όλο αυτό το άλμπουμ διαπιστώνει κανείς μία απίστευτη χημεία στα μέλη της μπάντας, στο μπάσο ο Στάθης Ανέστης μαζί με τα ντραμς Ευθύμης Πολύζος γεμίσαν τόσο επαγγελματικά τα κομμάτια, έφτιαξαν ένα τόσο όμορφο ήχο που πολλές φορές ήταν σαν να πρωταγωνιστούν σε όλο αυτό. Ο Γιάννης Παχίδης στην φυσαρμόνικα, πετούσε ξυράφια που κόβουν μέχρι το κόκαλο παρέα με τον Δημήτρη Δουλγερήδη κιθάρα φωνή στα καλύτερα της.
Dimitris Doulgeridis: guitar and vocals
Timmy Polyzos: drums
John Pachidis: harmonica
Fanis Theophilus: piano ... and will always be in our hearts
ATHENS, GREECE — Daddy’s Work Blues Band's debut album 'First' has been just released. It’s an electric blues gumbo which flirts with all kinds of neighboring styles. The album features original material, but also covers by artists such as Peter Green’s Fleetwood Mac, Savoy Brown & Reverend Gary Davies.
Recordings were held at Orfeas Music Studios, Peristeri, Greece & Timeless Recording Studios, Elefsina, Greece. The album was mixed by Babis Tzanidakis at Timeless Recording Studios and mastered by Nasos Nomikos at Vu Productions studio, Piraeus Greece.
For more information and requests, please contact Giannis Pachidis at giannispax@yahoo.gr, or send a message to the Group’s page in Facebook. Videos from live performances can be found in Giannis Pachidis’ Youtube page (https://www.youtube.com/c/Gpaxidis/videos). Last but not least, the album can be heard (and hopefully bought…) from Bandacamp Daddy's work blues band