A MAN ON A MISSION
Μια φράση που ένας μπλούζμαν όπως ο Freddie King σου λέει όλα όσα πρέπει να γνωρίσεις για το blues .
Ο Freddie King είναι ο καλλιτέχνης που με τη φωνή του και τη κιθάρα του παίζει με τις χορδές της ψυχής σου, σε πετάει κάτω , σε πάει πάνω, σε κάνει να νοιώθεις και να εννοείς μαζί του την κάθε λέξη.. this is the blues my friend .. αυτό σου λέει ..και με τα σόλα του κάνει την κιθάρα του μια Gibson ES355 να φαίνεται μικρή και συ μικρός μπροστά στο ταλέντο του, το πάθος του και το συναίσθημά του.
Γεννήθηκε στο Gilmer του Texas στις 3 Σεπτεμβρίου του 1934 με το όνομα Fred King από την Ella Mae King και τον J.T. Christian. H προφητεία του παππού του, που ήταν ένας καθαρόαιμος πνευματώδης ινδιάνος Choctaw, πρός την μητέρα του ήταν ότι θα γεννήσει ένα παιδί που θα αναστατώσει, θα εμπνεύσει και θα επηρεάσει τις ψυχές εκατομμυρίων ανθρώπων. Η μητέρα του και ο Θείος του Leon έπαιζαν οι ίδιοι κιθάρα και από νωρίς η μητέρα του κατάλαβε την κλίση του Freddy για την μουσική.
Εύκολα λοιπόν άρχισαν να τον διδάσκουν και οι δυο Country Blues απο την ηλικία των έξι χρόνων του .
Η κυρίως επιρροή του Freddie ήταν ο Sam Lightning Hopkins που σ’ αυτόν οφείλεται το thumb-finger picken style , όπως και ο σαξοφωνίστας Louis Jordan. Η πειθαρχία του ήταν πρωτοφανής και χαρακτηριστικά έλεγε ότι θα παίζει ξανά και ξανά το δίσκο του Jordan για να μπορέσει ναταιριάξει το παίξιμό του νότα προς νότα.
Η πρώτη του κιθάρα ήταν μια silvertone acoustic αλλά λαχταρούσε μια Roy Roger acoustic.
Όταν προσπάθησε να την παραγγείλει και να την αγοράσει από το μαγαζί για λογαριασμό της μητέρας του , ο ιδιοκτήτης τον ρώτησε αν το ξέρει η μητέρα του ,η οποία φυσικά δεν γνώριζε τίποτα ,λέγοντας του ότι πρέπει να πάρει την αδειά της . Οταν την ρώτησε εκείνη του απάντησε ... "If you want a new guitar you will have to work for it." Ετσι ο νεαρός Freddy έμαθε ότι πρέπει να δουλέψει για να αποκτήσει αυτό που πραγματικά ήθελε και να υπηρετήσει την αγάπη του για την μουσική . Ετσι δούλεψε αρκετό καιρό μαζεύοντας βαμβάκι για να μπορέσει να αγοράσει την αγαπημένη του Roy Roger acoustic guitar.
Αργότερα η Ella Mae King η μητέρα του παντρεύτηκε τον Ben Turner και θεώρησε ότι ήταν μια ευκαιρία για την οικογένειά της να μετακομίσει στο Σικάγο . Εκεί ήταν ήδη τρείς απο τους θείους του Felix , Leonard και Willie King όπου δούλευαν στο Χαλυβουργείο . Θέλοντας η Ella να πάρει τον νεαρό Freddy μαζί της ο πατέρας του δεν τον άφησε διότι θεωρούσε απαραίτητο να παραμείνει και να τελειώσει το γυμνάσιο για να συνεχίσει το κολλέγιο στο Τέξας όπως κάποιοι απο την οικογένειά του. Ετσι ο Freddy παρέμεινε και μετακόμισε με την οικογένειά του στο Σικάγο το φθινόπωρο του 1949.
Το 1952 γνωρίζει την Jessie Burnett ένα κορίτσι απο το Τέξας που αποδεικνύεται ότι είναι γι΄αυτόν η ωριμότητα και το θεμέλιο που χρειαζόταν . Όπως επίσης ήταν και η εμπνευσή του σε πολλές απο τις συνθέσεις του . Περιστασιακά δούλευε σαν sideman σε διάφορες ηχογραφήσεις . Επίσης δούλευε στο Χαλυβουργείο την ημέρα και το βράδυ έπαιζε σε διάφορα gigs . Οι φίλοι του Jimmy Rogers και Eddie Taylor ήταν πρόθυμοι να κάνουν καινούργια πράγματα μαζί του και να πειραματιστούν για να βγάλουν κάτι διαφορετικό.
Η νότια πλευρά του Σικάγο εξυπηρετούσε τα blues με μεγάλες μπάντες πολλά όργανα όπως ένα στάνταρ rhythm session , πνευστά , πιάνο ακόμα και άρπα μερικές φορές . Η δυτική όμως πλευρά του Σικάγο με τα μικρά μπαράκια αγκάλιασε με αγάπη τους νέους blues maverick με τους blues ήχους τους που αποτελούνταν από έναν ηλεκτρικό κιθαρίστα, ο οποίος τραγουδούσε , έναν μπασίστα και τον ντράμερ . Ο Freddie βρήκε την ευκαιρία που πραγματικά ήθελε στη δυτική πλευρά του Σικάγο. Έτσι, μαζί με δύο άλλους νέους, τον κιθαρίστα Jimmy Lee Robinson και τον drummer Sonny Scott σχημάτισαν την πρώτη του μπάντα, "The Every Hour Blues Boys".
Το 1956 ο Freddy King ηχογράφησε ένα 45 αρι με την El-Bee. Η πρώτη πλευρά ήταν ένα ντουέτο με τη "Μαρίνα Χάιτφιλντ" "Country Boy" και η δεύτερη ήταν ένα γρήγορο ρυθμικό blues, "Thats What Think". Ο φίλος του Robert Lockwood πρόσθεσε σε αυτό σόλα με τη κιθάρα του . Η Chess Records ήταν τότε απο τις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες . Πολλές φορές προσπάθησε να μπει στην Chess χωρίς επιτυχία και αυτό γιατί θεωρούσαν ότι ακουγόταν σαν τον BB King. Όμως όπως είπε ο ίδιος αυτό τον έκανε να προσέξει περισσότερο και να βρεί το δικό του φωνητικό στύλ.
Η καριέρα του ξεκινάει ουσιαστικά το 1956 και το 1960 ηχογραφεί το “Have You Ever Loved a Woman,” το “Love Her with a Feeling” και το instrumental "Hideaway"
Το 1957 ο Freddie εμφανίζεται με άλλους bluesmen όπως ο blues πιανίστας Memphis Slim (που άφησε τη σκηνή του Σικάγο για να βρει την επιτυχία στη Γαλλία) και τον blues κιθαρίστα Magic Sam Maghett που ήταν καλός του φίλος και γείτονας . Το 1958 ο στρατός ψάχνει κόσμο μέσα από την μπλουζ κοινότητα . Ο Freddy δεν μπορεί να καταταγεί λόγω της πλατυποδίας του. Ο Magic Sam όμως δεν ήταν τόσο τυχερός και κατατάσσεται.
Το 1959 ο Freddie απορρίπτεται για άλλη μια φορά από την Chess Records, αλλά συναντά τον Sonny Thompson έναν πιανίστα που είναι καλλιτέχνης με μεγάλη επιρροή στην King / Federal label.
Ο Sonny αναγνώρισε κάτι μοναδικό στο Blues του Freddy και έτσι το 1960 υπογράφει συμβόλαιο με την King / Federal Label του Syd Nathan. Ο Syd Nathan ήταν ένας έξυπνος και σκληρός επιχειρηματίας που τελικά αποδείχθηκε πιο δίκαιος από τους περισσότερους ιδιοκτήτες δισκογραφικών εκείνης της περιόδου. Οι καλλιτέχνες που είχαν συμβόλαιο με αυτήν την εταιρεία ήταν από τον James Brown, Freddie King, Albert King, Johnny "Guitar" Watson, Memphis Slim, John Lee Hooker ,Νίνα Σιμόνε, Ερόλ Γκάρνερ, Μπόμπι Σκοτ και πολλών άλλων.
Η σχέση του Freddie με την εταιρεία ήταν πικρή και γλυκειά. Ήταν χαρούμενος που έιχε συμβόλαιο , αλλά δεν του άρεσε να τον ελέγχει και να τον χειρίζεται η εταιρεία . Ο Nathan του πρότεινε ιδέες για τραγούδια με τα οποία ο Freddie διαφωνούσε . Ο Nathan ήθελε ο Freddie να κάνει κάποιες περιοδίες σε δυτικές μουσικές σκηνές. Ο Freddie ήταν πάντα οπαδός της C & W, (Country & Western) αλλά ο Nathan και ο Freddie δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν ποιά μουσική ακριβώς τον αντιπροσωπεύει.
Κάποια μέρα ο Nathan άκουσε ένα jam session από country και western μουσικούς , όπου ο Freddie έπαιξε μια blues swing έκδοση του "Remmington Ride" και τότε αποφάσισε να το ηχογραφήσει .
Απο την συνεργασία του Freddie King και του Sonny Thompson γράφτηκαν μερικά απο τα πιό λαμπρά κομμάτια και τα πιο χαρακτηριστικά σόλα στην ιστορία του blues όπως το "The Stumble", "Low Tide", "Wash Out", "Sidetracked", "HeadsUp", " Onion Rings", "The Sad Nite Owl" και "Hide Away "
Οι εγγραφές και οι συνεργασίες με τον Sonny Thompson ήταν μαραθώνιες κρατούσαν 16 ώρες και καμμιά φορά και παραπάνω . Το πρώτο 45 αρι , στην πρώτη πλευρά με το " Have You Ever Loved A Woman" και στη δεύτερη πλευρά το "Hide Away". Και τα δυο κομμάτια έγιναν μεγάλες επιτυχίες R & B. Η μεγάλη έκπληξη ήταν το “Hide Away” . Μπήκε με τεράστια επιτυχία στα Pop chart φθάνοντας στο νούμερο 29. Ήταν ο πρώτος, καλλιτέχνης του Blues που μπήκε στα Pop chart. Κανένας άλλος καλλιτέχνης αυτής της μουσικής δεν το είχε καταφέρει ποτέ . Φυσικά οι λευκοί θάβουν το blues του Freddie. Ο Nathan όμως γρήγορα κερδίζει . Επιμένει ότι ο Freddie και ο Sonny επικεντρώνονται σε όργανα. Και μιλώντας για όργανα , να κάνω μια μικρή αναφορά για τους φίλους μουσικούς που τυχόν θα διαβάσουν το άρθρο.
Ο Freddie αρχικά έπαιζε με μια Gibson Gold-top Les Paul με μαγνήτες P-90 της δεκαετίας του ’50 και έναν ενισχυτή Gibson GA – 40 . Σύντομα όμως προτίμησε τις Gibson ES-345 παιγμένες σε μεγάλες εντάσεις με ενισχυτές Fender Quad Reverb. Επαιζε με τα δάχτυλα χρησιμοποιώντας πένα αντίχειρα και μεταλλική πένα στο δείκτη, ένα στυλ που έμαθε από τον Jimmy Rogers.
Οι χορδές που χρησιμοποιούσε ήταν αρκετά ασυνήθιστες όσον αφορά τα πάχη τους , οι τρείς λεπτές ήταν .010, .011 και .012, ενώ οι υπόλοιπες ήταν normal light-medium-gauge.
Η σχέση του Freddie με την εταιρεία ήταν πικρή και γλυκειά. Ήταν χαρούμενος που έιχε συμβόλαιο , αλλά δεν του άρεσε να τον ελέγχει και να τον χειρίζεται η εταιρεία . Ο Nathan του πρότεινε ιδέες για τραγούδια με τα οποία ο Freddie διαφωνούσε . Ο Nathan ήθελε ο Freddie να κάνει κάποιες περιοδίες σε δυτικές μουσικές σκηνές. Ο Freddie ήταν πάντα οπαδός της C & W, (Country & Western) αλλά ο Nathan και ο Freddie δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν ποιά μουσική ακριβώς τον αντιπροσωπεύει.
Ο Freddie είχε ένα διαισθητικό ύφος στη μουσική του, δημιουργώντας συχνά κομμάτια κιθάρας με φωνητικές αποχρώσεις. Το πέτυχε αυτό χρησιμοποιώντας τον ήχο του Texas blues και τους ακατέργαστους, φωνητικούς τόνους της West Side, Chicago blues. Ο συνδυασμός του King με τους ήχους του Τέξας και του Σικάγου έδωσε στη μουσική του μια πιο σύγχρονη αίσθηση από αυτή των πολυάριθμων συγκροτημάτων του Σικάγου που εξακολουθούσαν να εκτελούν μουσική του 1950 και ταίριαζε με τη νεότερη γενιά μουσικών της μπλουζ.
Ο Freddie πούλησε περισσότερα albums κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου (1961-63) από οποιονδήποτε άλλον καλλιτέχνη blues .Η καλύτερη χρονιά του Freddie King ήταν το 1961 όπου έξι singles μπαίνουν στο Billboard’s R&B chart, και τα τέσσερα απο αυτά στο Top 10 . Το “Hide Away” νούμερο 5 ακολουθεί το “Lonesome Whistle Blues”στο νούμερο 8 , το “San-Ho-Zay” στο νούμερο 4 , το “See See Baby” στο νούμερο 4 ακολουθεί το “I’m Tore Down” στο 5 και ένα Χριστουγεννιάτικο επίσης single το “Christmas Tears” στο νούμερο 26.
Εγραψε πάνω απο 30 instrumentals για την King Records κάποια απο τα οποία είναι στα albums Let’s Hide Away and Dance Away with Freddy King (1961) . Επίσης σημειώνει μεγάλη επιτυχία με ένα album απο Instrumentals (1965).
Επίσης με τα albums Freddie King Sings (1961), Bossa Nova and Blues (1962) and Freddy King Goes Surfin’ (1963).
Φυσικά στη συνέχεια και ήταν επόμενο, ξεσηκώνει την Βρετανική μουσική σκηνή και μαθητές του υπήρξαν πολλοί όπως ,οι κιθαρίστες Eric Clapton, ο Peter Green , Mick Taylor, και Stan Webb . Το 1969, ο Eric Clapton παίζει το "Hide Away" στους Blues Breakers, το μοναδικό του άλμπουμ με τον John Mayall. Ο ίδιος έχει δηλώσει πολλές φορές σε συνεντεύξεις ότι ο Freddie King ήταν η πρώιμη έμπνευση του, ο ήρωας κιθάρας του και ο λόγος που αγόρασε μια κιθάρα Les paul. Κυκλοφορεί επίσης ο ίδιος 45 αρι όπου η μια πλευρά έχει το ‘Have you ever love a woman’ και η άλλη το ‘Hide Away’.
Βρισκόμαστε στο 1962 και ο Freddy βρίσκεται στη κορυφή της επιτυχίας του , αλλά αυτή η επιτυχία καμμιά φορά ακολουθείται και από πτώση . Αγαπά την νυχτερινή ζωή του Σικάγο και τζογάρει με τους φίλους του μέχρι το πρωί .Αυτή η ζωή δεν αρέσει στην γυναίκα του την Jessie Burnett που τον εγκαταλείπει παίρνοντας τα 6 παιδιά τους πηγαίνοντας στο Ντάλας του Τέξας .
Καλεί τον Syd Nathan και του ζητάει τα χρηματικά δικαιώματα του συζύγου της λέγοντάς του ότι πρέπει να αρχίσει μια νέα ζωή . Εκείνος ανταποκρίνεται και της στέλνει 2000 δολάρια.
Η Jessie δίνει τα μισά προκαταβολή για ένα σπίτι . Ο Freddie αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η οικογένειά του δεν θα ξαναγυρίσει στο Σικάγο. Και εγώ γράφοντας δεν μπορώ να μην κάνω τον συνειρμό ακούγοντας πως τραγουδάει το..Cryin' baby, honey, don't you want to go Back to the same old place, my sweet home Chicago.
Tην άνοιξη του 1963 εγκαταλείπει το αγαπημένο του Σικάγο και επιστρέφει στο Ντάλας στην οικογένειά του . H επιστροφή του στο Ντάλας αποδεικνύεται μια ευλογία γιατί ανακάμπτει και αρχίζει να εξελίσσεται ξανά . Πλέον παύει και αυτή η σύγκριση με τον άλλο μεγάλο bluesman , τον ΒΒ King, που του στοίχησε την άρνηση της Chess Records να συνεργαστούν και πειραματίζεται με καινούργιους ήχους, αλλάζει το ύφος του κατακλίζοντας τη μουσική του με όλο και περισσότερη ψυχή. Εν τω μεταξύ το συμβόλαιό του λήγει το 1966.
Πλέον έχουν σταματήσει οι διεθνής περιοδίες και οι διαφημίσεις με τα μεγάλα ονόματα , αλλά ο Freddy συνεχίζει να εμφανίζεται σε club μαύρων και λευκών. Το 1966 κάνει μια σειρά εμφανίσεων σε ένα πρόγραμμα R & B που ονομάζεται "The Beat". Το “The Beat” είχε όλο το στύλ των 60’s και με House band τον Clarence "Gatemouth" Brown,όπου εμφανίζονταν γνωστοί καλλιτέχνες όπως ο Otis Redding, η Etta James, ο Little Milton, η Carla Thomas και ο Louis Jordan. Μέσα από αυτό έρχεται σε επαφή με την Atlantic Records και τον King Curtis και υπογράφει συμβόλαιο το 1968 με την θυγατρική της Atlantic Recordsτην Cotillion Records.
Κάνει την πρώτη του υπερπόντια περιοδεία η οποία είναι προγραμματισμένη για ένα μήνα αλλά διαρκεί τελικά τρείς . Η δημοτικότητα του στην Μ. Βρεττανία είναι στα ύψη και όπως είπαμε παραπάνω πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες της χώρας θέλουν να μιμηθούν τον ήχο του.
Το 1969 ο Freddie προσλαμβάνει έναν νέο manager τον Jack Calmes. Ο Τζακ είναι νέος, λευκός άνδρας, ο οποίος αγαπάει τα blues. Ο Τζακ βοήθησε την καριέρα του Freddie και με τη συμμετοχή του στο Φεστιβάλ Texas Pop του 1969, μοιράζεται τη σκηνή με τους Led Zeppelin, τον Sly και άλλους . Ο Jack είπε χαρακτηριστικά ότι ο BB King, μεταξύ άλλων, καθώς και τα μέλη των Led Zeppelin στέκονταν εκεί και τον παρακολουθούσαν με το στόμα ανοιχτό . Ο Calmes μεσολάβησε για την νέα δισκογραφική με την Shelter Records του Leon Russell. Ο Leon ήταν οπαδός του του Freddie για χρόνια.
Ο Leon δημιούργησε την Oklahoma blues culture με την ίδρυση της δικής του εταιρείας . Η δισκογραφική εταιρία Leon Russell περιλάμβανε τον Joe Cocker, τον JJ Cale 'The Nitty Gitty Dirt Band και άλλους. Εκείνη την εποχή γράφεται και το πρώτο άλμπουμ Getting Ready στο παλιό στούντιο της Chess Records. Ο Freddie είχε τώρα την ελευθερία να παρουσιάσει αυτό που ήθελε .
Η συνεργασία αυτή καθιέρωσε το Freddie στο White blues /rock explosion με την κυκλοφορία του album"Getting Ready" και το blues/rock hit "Going Down".
Ο Freddie King λειτουργούσε σαν ένας άνθρωπος σε μόνιμη αποστολή, χαρακτηριστικά «He burned the candle at both ends» . Ασταμάτητος και ακούραστος στις περιοδείες του, πριν απο κάθε gig έπινε ένα Bloody Mary και χαρακτηριστικά έλεγε ότι υπάρχει φαγητό μέσα σε αυτό . Η κούραση δεν άργησε να έρθει και σε ένα club το 1976 κατά την διάρκεια του live λυποθύμησε στη μέση ενός σόλο του . Όμως επέστρεψε πάλι και στις 26 Δεκεμβρίου του 1976 παίζει σε μια προγραμματισμένη συναυλία για τα Χριστούγεννα . Ακύρωσε όμως μια εκπομπή που ήταν για την επόμενη μέρα και επέστρεψε στο Ντάλας όπου μπαίνει στο νοσοκομείο . Ηταν γεμάτος έλκη απο την χρόνια παγκρεατίτιδα και στις 28 Δεκεμβρίου του 1976 φεύγει απο καρδιακή προσβολή σε ηλικία 42 ετών .
Σύμφωνα με τους ιατρούς του, ο πρόωρος θάνατος του οφείλεται στο άγχος, σε έναν «σκληρό τρόπο ζωής» το ποτό και στην κακή διατροφή.
Μετά τον θάνατο του η κυβερνήτης του Τέξας, Ann Richards, στις 3 Σεπτεμβρίου 1993, κήρυξε τον Freddie King με έναν τίτλο που συνηθίζονταν αποκλειστικά στις μεγαλύτερες μορφές και με την μεγαλύτερη προσφορά στον τόπο τους.
Τον ονόμασε παιδί του Texas και όρισε την 3η Σεπτεμβρίου ως Freddie King Day, τιμή που προορίζεται για θρύλους του Τέξας, όπως οι Bob Wills και Buddy Holly .
Ο Freddie King έλαβε την 15η θέση στον κατάλογο του περιοδικού Rolling Stone με τους 100 μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.
Εισήχθη στο Hall of Fame της Rock and Roll το 2012.
Discography
Album Singles
1961 Let’s hide away and dance with Freddy King 1996 Christmas tears
1962 Boy girl boy 2005 Going down
1962 Bossa nova and blues 2005 The Extended
1963 Freddy King goes serfin’ Live collection
1965 Gives you a Bonanza of instrumentals Freddy King
1966 Vocals and instrumentals 24 great songs
1969 My feeling for the blues 2005 Wash out
1969 The King of R & B Vol 2
1969 Hide away
1969 Freddy King is a blues
1971 Getting ready DVD’s and Videos
1972 Texas cannonball 1995 Free stage
1973 Woman across the river
1974 Bulgar 1998 Live at
1975 Larger than life Superbowl
1976 The rest of Freddy King September 22
1983 Rockin’ blues live 1972
1988 Live at Antibes, 1974
1988 Boy girl boy
1995 Mojo blues
1996 Live at Electric Ballroom 1974
1997 Boogie on down
1998 Texas flyer1999 Live
2000 Sing sang sun
ANNA STASINOPOYLOY
next article