Σωτήριον έτος 2024. Τελειώνοντας και αυτός ο δύσκολος χρόνος για όλους μας θα κάνω ένα review για ένα πολύ όμορφο άλμπουμ με τίτλο Βlues Μachine, με τον τρόπο που συνηθίζω τις περισσότερες φορές, ξεκινωντας με μία μικρή ιστορούλα.
Η ιστορία αυτή αφορά μία μπάντα που έχει παραλείψει να μας αναφέρει ότι έχει κλείσει 31 χρόνια ύπαρξης στην ελληνική blues σκηνή ξεκινώντας ως ΒluesΒurger το 1993.
Τώρα πια δεν χρειάζεται κάνεις να γράψει πολλά, όλοι γνωρίζουν τους Daddy's Work Blues Band.
Οι περισσότεροι ίσως τους μάθαμε από την τελευταία τους πετυχημένη δύσκογραφική προσπάθεια το First σήμερα όμως εδώ έχουμε κάτι τελείως διαφορετικό.
Έχουμε μία εντελώς επαγγελματική δουλειά με blues βαθέων υδάτων.
Και δεν είναι καθόλου περίεργο αυτό μια και τα τελευταία χρόνια συνοδοιπόρος και φίλος της μπάντας είναι ένας μουσικός αυθεντία σε αυτό το είδος της μουσικής (όσον αφορά τα ελληνικά δρώμενα πάντα) που θα αναφέρουμε παρακάτω.
Γιώτης Kύτταρης μια πολύ ιδιότυπη φυσιογνωμία της blues, ένας μουσικός που ταξίδεψε 20 ολόκληρα χρόνια σαν περιπλανώμενος σκαπανέας του blues ανακαλύπτοντας τον ήχο του στη χώρα που πρωτοξεκίνησαν αυτά τα ακούσματα, τραβώντας την προσοχή όλων μας.
Ο ήχος του ενσαρκώνει την ακατέργαστη και αυθεντική ουσία των blues προσφέροντας μία εμπειρία που αντηχεί τόσο με τις ρίζες του είδους όσο και με το πνεύμα που φέρει.
Η τραχιά φωνή του και η δεξιοτεχνική χρήση ασυνήθιστων οργάνων όπως οι κιθάρα από κουτί πούρων (Cigar Box Guitar) προερχόμενο ιστορικά από το (Diddley bow) αφρικανικό όργανο.
Το Βlues Μachine μας μεταφέρει κατευθείαν σε μια άλλουβιακή πεδιάδα στις λασπωμένες όχθες του πανίσχυρού Mississippi.
Ακριβώς από εκεί όπου προέρχεται ο ήχος αυτού του εκπληκτικού άλμπουμ όπως μας συστήνεται από το πρώτο κομμάτι με τίτλο BABYS GOT THE TRAIN ένας ήχος σχετικά ξεχασμένος στις μέρες μας.
Το swamp blues είναι ένας ήχος που η παρουσία του σημειώθηκε μεταξύ 1950 και 1960 επηρεασμένο από το Delta Blues.
Με πρωτοπόρους τους Slim Harpo, Lighthin Slim, Lazy Lester, με μοτίβα εμπνευσμένα από Jimmy Reed, Lighthin Hopkins, Muddy Waters, Lonesome Sundown. Και με πιστούς ακολούθους The Yardbirds Canned Heat και αλλοι.
Έτσι τελειώνοντας αυτή την μακροσκελή εισαγωγή φτάνουμε στο σημείο να να ανοίξουμε αυτό το αυτό το όμορφο άλμπουμ.
Τίτλος του άμπλουμ the Blues Machine.
Η φωτογραφία του άλμπουμ περίτεχνα συνδυάζει τις αγαπημένες φωτογραφίες των Daddy's που ήταν πάντοτε τα παλιά τρένα και πού αναφέρονται πολλές φορές μέσα στα τραγούδια της blues, στη φωτογραφία του άλμπουμ αυτό το τρένο παίρνει τη μορφή ενός monster machine γεμάτο μουσική το οποίο βγαίνει μέσα από κάποιο βαλτώδες σκοτεινό δάσος. Και αυτό σε προετοιμάζει για το τι θα ακούσεις.
Album: Blues machine.
BABYS GOT THE TRAIN
Ήδη έχω κάνει αναφορά ποιο πάνω στο αγαπημένο μου κομμάτι σε αυτό το άλμπουμ. Απλά το λάτρεψα HEAVY SWAMP BLUES..
BARRIO
Εδώ έχουμε άλλο ένα τραγούδι που προσθέτω στη λίστα των αγαπημένων μου και λόγος δεν είναι μόνο το υπέροχο slide, ο ρυθμός και τα φωνητικά.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο πιο σημαντικό, εδώ η μπάντα μπαίνει βαθιά μέσα στην κουλτούρα και στην ιστορία της BLUES ένα κομμάτι που έχουνε παίξει, διασκευάσει, πολύ καλλιτέχνες.. Η βάση του τα θεμέλια του είναι Bullfrog Blues, και αυτό τους τιμά και δεν είναι οι μόνοι…
William Harris December 1928 First release
John Hammond
Canned Heat
John Dummer Band
Billy Mitchel
Rory Gallagher
The Juke Joints
Jimmy Thackery and The Drivers
Lightnin' Wells
David Honeyboy Edwards
Th' Legendary Shack Shakers
BLUES MACHINE
Στην αρχή σε αυτό το review βιάστηκα να κάνω αναφορά στο swamp blues αλλά δεν είναι μόνο αυτό είναι πολλά περισσότερα μέσα σε αυτό album το συγκεκριμένο και ομώνυμο τραγούδι μου άφησε μία γλυκιά γεύση από Don Van Vliet.
BY THE HIGHWAY SIDE
Είναι πραγματικά ένα πολύχρωμο album με τολμηρές εναλλαγές πότε σε ταξιδεύει στην παράδοση των blues και πότε ροκάρει και σε ταξιδεύει.
ICE MOON
Προχωράω πολύ παρακάτω σε ένα κομμάτι που μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση, σαν ένα κομμάτι που λες οτι δεν περιλαμβάνεται μες στο album, outtake, not edited version, σαν μία παρεΐστικη κατάσταση, καθαρά γνήσιο και πρωτόλειο και χωρίς να προσποιείται τίποτα.
Και ολοκληρώνοντας την ακουστική μου εμπειρία από αυτό το album και την προσωπική μου άποψη, φτάνω στο LOVE OF MY OWN, στην φωνή η Cony Efthimiadi και για να είμαι ειλικρινής την έχω ακούσει μόνο μία φορά live στο Rockwood σαν guest στους Daddy's Work Blues Band και σε αυτό το album και μου άρεσε η πολύχρωμη και ζεστή φωνή της καθώς και η προφορά της.
Αλλά αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι ότι παρά το νεαρό της ηλικίας της, αγαπάει αυτή τη μουσική και κάνω αναφορά σε αυτό γιατί καλές φωνές μπορείς να βρεις, αλλά τόσο πολύ συναίσθημα πολύ δύσκολο εδώ κολλάει και το πολύχρωμη.
Τέλος θέλω να πω συγχαρητήρια στην μπάντα που έκανε αναφορά στα lyrics της Amy Winehouse και σε όλους τους συντελεστές για αυτή την υπέροχη δουλειά. θα ήθελα πολύ να συνεχιστεί αυτή η συνεργασία τους με Γιώτη Kύτταρη και σε επομενα album γιατί είναι ο ήχος και το είδος που τους ταιριάζει.
Βlues Μachine
released December 1, 2024
All songs except No 8: Lyrics by Giotis Kyttaris - Music by Giotis Kyttaris & Daddy’s Work Blues Band.
Track 8 is an arrangement of Michael Powers’ “Graffiti” (Michael Murchison / Michael Rachinsky). Spoken word in track 8 as per the lyrics of Amy Winehouse’s “Me & Mr Jones” (Amy Jade Winehouse).
The Musicians
Giotis Kyttaris: Cigar box & other slide guitars - Vocals on tracks 2, 3, 5, 6, 7 & 9
Dimitris Doulgeridis: Electric and acoustic guitars - Vocals on tracks 1 & 4
Stathis Anestis: Electric & Double Bass
Efthymios Polyzos: Drums
Giannis Pachidis: Harmonica
Cony Efthimiadi: Vocals on track 8
George Stefanakis: Hammond Organ on track 9
The recordings for this album were held in Timeless Recording Studios, Elefsina, Greece. Mixing by Babis Tzanidakis at Timeless Recording Studios. Mastering by Nasos Nomikos at Vu Productions studio, Piraeus, Greece.
Artwork by CReatures
license
all rights reserved
.webp)