Lightin’ Hopkins

Lightin’ Hopkins

• Posted by bluesway.gr June 14, 2012 at 7:51am
• 
• Ο bluesman με τις μεγαλύτερες επιτυχίες και το μεγαλύτερο ποσοτικά έργο, με πάνω από 600
• τραγούδια.

 Ηχογράφησε περισσότερους από 85 δίσκους, σε περισσότερες από είκοσι δισκογραφικές

εταιρείες και αν έχετε δει το ντοκιμαντέρ The blues accordin to Lightin’ Hopkins σε σκηνοθεσία

των Les Blank και Skip Gerson, το οποίο απέσπασε χρυσό βραβείο Hugo στο κινηματογραφικό

φεστιβάλ του Σικάγο το 1970, τότε… δεν χρειάζεστε να ρωτήσετε κανέναν και φυσικά ούτε τον

συντάκτη αυτού του άρθρου, για το τι είναι blues.

Καθώς τα πρώτα λόγια του Lightin’ Hopkins σε αυτό το ντοκιμαντέρ περιγράφουν πως, blues

είναι ο πόνος, η στενοχώρια, το βάρος από την ασχήμια του κόσμου και από κάθε τι πικρό

συναντήσαμε και κουβαλάμε ακόμα στην ψυχή μας.

Το σημαντικό όμως προσόν αυτού του ανθρώπου, είναι ότι δεν τα κρατούσε απλά μέσα του

όπως κάνουμε οι περισσότεροι, ήταν μοναδικός στο να τα κάνει τραγούδια και να τα ντύνει με

μουσική, επιδρόντας επίκτητα σε αυτόν που τα ακούει, μια και η μουσική του απευθυνόταν στον

απλό άνθρωπο και σημάδευε κατευθείαν στην καρδιά.

Ο Lightin’ Hopkins γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου το 1912 στο Σέντερβιλ του Τέξας  με το όνομα

Σαμ ,ενώ ορφάνεψε όταν ήταν ακόμα παιδί.

Από παιδί αγαπούσε τα blues και κάποια στιγμή νεαρός ,περίπου 10 ετών, συνάντησε έναν

πατέρα και συνάμα ένα σπουδαίο δάσκαλο στο πρόσωπο του Blind Lemon Jefferson, τον όποιο

συνόδεψε  αρκετές φορές σε διάφορες εμφανίσεις του σε τοπικά events.

Αυτό το σημείο της ζωής του τον σημάδεψε βαθύτατα σε βαθμό να παρατήσει το σχολείο και να

αρχίσει να παίζει τα blues, σε δρόμους ,πλατείες και όπου αλλού μπορούσε, για να κερδίζει το

ψωμί του.

 Σαν συνεργάτη τα πρώτα χρόνια είχε τον μακρινό ξάδελφο του τον Alexander Texas  όπου τον

υπεραγαπούσε.

Οι εμφανίσεις τους  προκάλεσαν το ενδιαφέρον της κυνηγού ταλέντων (Lola Anne Cullum), η

οποία χώρισε το δίδυμο Αλεξάντερ και Χόπκινς προωθώντας τη συνεργασία του τελευταίου με

τον πιανίστα Γουίλι Σμιθ.

Την ίδια εποχή, ο Χόπκινς απέκτησε το προσωνύμιο Λάιτνινγκ (αστραπή) το οποίο συνδυαζόταν

με το αντίστοιχο προσωνύμιο του Σμιθ, Θάντερ (Thunder κεραυνός).

Μαζί με τον Σμιθ πραγματοποίησε τις πρώτες ηχογραφήσεις του το 1946 στο Λος Άντζελες και συνθέσεις όπως τα Short-Haired Woman, Lonesome Home, Tim Moore's Farm

(1947), Coffee Blues (1950) και Hello Central άσκησαν ιδιαίτερη επίδραση στη μπλουζ μουσική σκηνή. Στη δεκαετία του 1950 εγκαταστάθηκε στο Χιούστον και στα τέλη της

ηχογράφησε μια σειρά δίσκων που τον έκαναν γνωστό σε ένα ευρύτερο κοινό.

Εξαιτίας του ακανόνιστου τρόπου με τον οποίο ερμήνευε τα τραγούδια του και έπαιζε κιθάρα, ήταν δύσκολο να συνοδεύεται

από άλλους μουσικούς και προτιμούσε να εμφανίζεται χωρίς συνοδεία και παρά το γεγονός  του να παίζει μόνος,  ακουγόταν

σαν άνθρωπος ορχήστρα και το έκανε αυτό  προσθέτοντας το Κιθαριστικό boogie wookie που βασίζετε σε μια κυκλική γραμμή

μπάσου, κάτι που ήταν δική του καινοτομία.

Μπορεί τα πρώτα χρόνια να έμοιαζε το παίξιμο του, με του Blind Lemon Jefferson, αλλά κατάφερε να δημιουργήσει το δικό

του στυλ και να υπάρξει η σημαντικότερη επιρροή του Stevie Ray Vaughan αλλα και σε άλλους .

Η μουσική του, ήταν μια μεγάλη επιρροή στην περίοδο γέννησης  ενός νέου ήχου που τότε αναστάτωσε την νεολαία  το rock

΄’n roll,το 1954.

Αυτή  όμως ,η απότομη έκρηξη του rock ‘n roll, έκανε τον Lightin’ Hopkins να ακούγετε

παλιομοδίτικος, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί για λίγο, μια και  το 1959 ο Mack Mc

Cormick τον επανέφερε στο νέο κύμα αναβίωσης της folk  με αποτέλεσμα να συμμετάσχει

στο γνωστό φεστιβάλ της εποχής .

Στις σημαντικότερες ηχογραφήσεις του ανήκουν τα Penitentiary Blues και Bad Luck and

Trouble (1959)

Έτσι ο Lightin’ σαν αστραπή ξεκίνησε μια νέα καριέρα και αυτή την φορά μεγαλύτερη από

την πρώτη, μια και τα αυτιά του κόσμου άρχισαν να μαθαίνουν να  εκτιμούν  καλύτερα τα

διαμάντια του ,σαν το mojo hand το 1960 που τον τοποθέτησε στις στήλες των

υψηλότερων πωλήσεων της εποχής.

Άρχισε και πάλι,  να τον λατρεύει η νεολαία και αυτό τον οδήγησε να συνεργαστεί με το

ψυχεδελικό συγκρότημα 13th Floor Elevators και δημιούργησε τον δίσκο Free Form

Parents.

Ο Lightin’ Hopkins  συνέχυσε τις ηχογραφήσεις μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του όπου διαγνώστηκε ότι είχε  καρκίνο

του οισοφάγου, ως αποτέλεσμα να πεθάνει  από πνευμονία το 1982, εκπληρώνοντας στο έπακρο τα λόγια του μεγάλου Β.Β

KING… Χωρίς τον Lightin’ τα blues δεν θα είχαν την μορφή που ξέρουμε… και εμείς συμπληρώνουμε  ότι.. ο Lightin’ Hopkins

 ήταν ένας μεγάλος αρχιτέκτονας  της blues μουσικής …

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΠΑΓΙΑΣΤΑΣ

Πηγές έρευνας, η ιστορία του blues, blues masters, wiki.