Willie Mae «Big Mama»Thorton "Hound Dog" 1952

Posted by bluesway.gr on February 19, 2014

"Hound Dog" 1952

Η Willie Mae Thorton γεννήθηκε  11 Δεκεμβρίου του 1926 στο Άριτον της Αλαμπάμα και μεγάλωσε στο Μοντγκόμερι, την πρωτεύουσα

της πολιτείας.

Ο πατέρας της  ήταν ιερέας και η μητέρα της  τραγουδούσε στη χορωδία της  εκκλησίας στην οποία συμμετείχε και η Willie Mae  μαζί

με τα έξι αδέλφια της.

 Από τα 5 χρόνια της έμαθε να τραγουδά και να παίζει φυσαρμόνικα και ντράμς. Όταν ήταν 14 ετών, η μητέρα της πέθανε, και έτσι

αναγκάστηκε να δουλέψει ως καθαρίστρια σε ένα εστιατόριο ενώ πολύ συχνά έκανε βαριές και δύσκολες δουλειές για να επιβιώσει .

Εκει όμως η τύχη της χαμογέλασε μέσα σε εκείνο το εστιατόριο που σφουγγάριζε .

Οταν ένα βράδυ η τραγουδίστρια του κέντρου αρρώστησε, η Willie Mae ζήτησε έστω για μια φορά να την αντικαταστήσει  αφήνοντας το

κόσμο με το στόμα ανοιχτό και έτσι ξεκίνησε η επαγγελματικη της  καριέρα.

 Την επόμενη χρονιά, το 1941, και ενώ δεν είχε κλείσει ακόμα τα  15, τράβηξε την προσοχή του διοργανωτή συναυλιών Sam Green ο

οποίος της ζήτησε να σημμετάσχει στη μουσική ομάδα The Hot Harlem Revue  έτσι λοιπόν η Willie Mae  αποδέχτηκε την πρόταση και

περιόδευσε σε όλες τις νοτιοανατολικές πολιτείες των HΠA για επτά συνεχή χρόνια, διαφημιζόμενη ως η «Νέα Bessie Smith.

Το διάστημα εκείνο λειτούργησε  σαν ένα σημαντικό σχολείο που την μύησε στα μυστικά μονοπάτια των blues, αφού, εκτός των

άλλων, γνώρισε από κοντά τις κορυφαίες Bessie Smith, Ma Rainey και Memphis Minnie  και τον πιανίστα Big Maceo Merriweather

παίρνοντας κατευθείαν από την πηγή την γνώση της αμιγούς blues μουσικής παράδοσης .

To 1948 εγκαταστάθηκε στο Χιούστον, και εξαφάλισε μόνιμη θέση στο κέντρο Eldorado και συνεργάστηκε με σπουδαίους μπλουζίστες,

όπως οι  Junior Parker , Lightning Hopkinw και Clarence «Gatemouth» Brown.

Σύντομα την ανακάλυψε ο Johnny Otis  (Γιάννης Βελιώτης ) όπως και τόσους άλλους  ίδιος έκανε γνωστούς ,όπως  τον Mel Walker

την Esther Phillips , τον Pete Lewis, Etta James, Jackie Wilson, Little Richard , Hank Ballard, ενώ έκανε και την παραγωγή στην

επιτυχία της Big Mama Thornton και  πρώτη εκτέλεση του «Hound Dog» κάτι που έκανε την Thornton   να ξεκινήσει μια καριέρα που

την οδήγησε στο να γίνει μια καλλιτέχνης θρύλος.

 Υπέγραψε δισκογραφικό συμβόλαιο με την εταιρεία Peacock Records και to 1951 

πήγε στο Λος Άντζελες  και άρχισε να ηχογραφεί και να περιοδεύει με το σχήμα του Johnny Otis. Εκείνη την περίοδο εμφανίστηκε και θρυλικό Αpolio Theater του Χάρλεμ της Νεας Υόρκης. Στη

συναυλία έκλεψε την παράσταση και ο μάνατζερ Frank Schiffman της κόλλησε το παρατσούκλι -Big Mama- λόγω τόσο του πληθωρικού στέρνου της όσο και της εντυπωσιακής φωνής της.

Επίσης, ήταν η συνθέτρια του «Ball and Chain», το οποίο  έκανε γνωστό η περίφημη Janis Joplin την οποία εκτιμούσε σε μεγάλο βαθμό σε αντίθεση με την Etta James η οποία το είχε εντάξει

πλήρως στο ρεπερτόριο της αλλα η Thornton δεν την ανεφερε ποτε.

Εκατοντάδες διαφορετικές εκτελέσεις από κάθε είδους μουσικούς με ποιο γνωστή λόγω φυλετικής ισως διαφοράς , είναι φυσικά εκείνη του απόλυτου και  αδιαφιλονίκητου βασιλια της rock  ,

του μοναδικού Elvis Presley.

Ο Elvis το ηχογράφησε το καλοκαίρι  του 1956 και το έβαλε στη δεύτερη πλευρά του μικρού δίσκου «Don’t Be cruel .To single κυκλοφόρησε στις 13 Ιουλίου 1956 και σκαρφάλωσε κατευθείαν

στην κορυφή του καταλόγου επιτυχιών του Billboard.

Ο Presley το είχε ακούσει την άνοιξη του 1956 από  τους Freddie Bell and the Bellboys, όταν παρακολούθησε τη συναυλία που έδωσαν στο Λας Βέγκας.

Ωστόσο η πρώτη, η αυθεντική και η καλύτερη εκτέλεση ήταν της Willie Mae Thornton, πιο γνωστής ως «Big Mama», η οποία το ηχογράφησε στις 13 

Αυγούστου του 1952 στο στούντιο Radio Recorders του Λος Άντζελες.

Το κομμάτι το έγραψαν οι Jerry Leiber και Mike Stoller, δύο πολύ νέοι συνθέτες, που τα επόμενα χρόνια εξελίχτηκαν σε ένα από τα κορυφαία συνθετικά ντουέτα της pop  soul μουσικής.

Επρόκειτο για παραγγελία του παραγωγού αλλά και σημαντικού μουσικού Johnny Otis όπως ανέφερα ποιο πάνω,  στην προσπάθεια του να βρει ένα κομμάτι που να της ταιριάζει και που  ο ίδιος τους ζήτησε να γράψουν ένα κομμάτι ειδικά για την Thornton και αυτοί με την σειρά τους και εντελώς τυχαία και πειραματικά χρησιμοποίησαν μια ιδέα που είχαν σημειώσει στο πίσω μέρος μιας χάρτινης σακκούλας.

Η παραγωγή έγινε από κοινού με τον Otis. Η Thornton όμως πρόσθεσε μια σειρά από επιφωνήματα και εκφράσεις, που ενίσχυσαν το φεμινιστικό μήνυμα του τραγουδιού , άλλαξε μερικές λέξεις για να τονίσει τη ρυθμικότητα και κυρίως έβαλε την προσωπική της σφραγίδα τονίζοντας τις λέξεις σε διαφορετική θέση σε κάθε στροφή.

Το τραγούδι ανέβηκε στο No 1 του καταλόγου Rhythm and Blues του Bildboard, όπου έμεινε για επτά συνεχόμενες εβδομάδες. Όμως, η Thorton έμεινε με το παράπονο ότι δεν έλαβε ποτέ την αναγνώριση και τις οικονομικές απολαβές που θεωρούσε ότι της αναλογούσαν από την επιτυχία του.

Διότι μπορεί η Thornton να μην είχε το παρουσιαστικό, την αύρα και τη γενικότερη χάρη του Presley, και φυσικά δεν ήταν λευκή όπως ο βασιλιάς που μεταμόρφωνε σε χρυσό ότι άγγιζε ή πιο σωστά ό,τι τραγουδούσε, αλλα το σημαντικότερο πρόβλημα ήταν το χρώμα του δέρματος ,κάποτε ο παραγωγός του Elvis  Sam Phillips εκανε την εξής δήλωση :

“ Αν εύρισκα έναν λευκό που να τραγουδάει σαν

μαύρος, θα έκανα την τύχη μου". Την έκανε βέβαια με τον Elvis.

Η δήλωση όμως αυτή, δεν παύει να είναι κυνική και ρατσιστική. Αν σκεφτούμε ότι

η εταιρία του έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του Rhythm ‘n’ Blues το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει, είναι ότι πρόκειται

για έναν ρατσιστή παραγωγό που είχε “αγανακτήσει” ηχογραφώντας μαύρους

καλλιτέχνες. Δείχνει επίσης και τον διαχωρισμό στη βιομηχανία της μουσικής.

Δείχνει και την άποψη που υπήρχε για τους μαύρους, και μπορεί  να έκανε την τύχη του με   τον Elvis, αλλα η δήλωση όμως αυτή, δεν παύει να είναι κυνική και ρατσιστική.

Και ο Elvis μπορεί να έκανε την τύχη του ,αλλά η Thornton είχε περισσότερο  ταλέντο και μοναδική εκφραστικότητα, και κάτι περισσότερο … είχε τα blues ,ασφαλώς σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Εξάλλου, οι Freddie Bell and the Bellboys και o Elvis Presley που προσπάθησαν να διασκευάσουν αυτό το κομμάτι  και κυρίως ο Presley αφού άλλαξε ακόμα και τους στίχους για να τους κάνει πιο προσβάσιμους  στο ευρύ λευκό κοινό, ούτε αυτός ούτε κανένας δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την αρχική εκτέλεση γιατι η μεγάλη μάμα των blues το είχε στοιχειώσει με την αύρα της , ετσι η  γενικότερη ερμηνεία τους πατούσε πάνω σε εκείνη της Thornton και κυρίως στον πολύ ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο τόνιζε της  λέξεις. 

Το «Hound Dog», το οποίο κυκλοφόρησε σε δισκάκι με το The Call Me Big Mama» στην πίσω πλευρά του , εκανε την  Thornton  περιζήτητη σε όλη τη χώρα και έκανε συνεχείς περιοδείες μέχρι και το 1956, μαζί με τους Junior Parker, Johnny Ace και Clarence «Gatemouth» Brown.

H δημοτικότητα της μειώθηκε στα τέλη της δεκαετιας του 50, αλλά την ανέκτησε το 1961 με την κυκλοφορία του «Ball and Chain» τραγουδιού που έγραψε η ίδια και το οποίο έκανε μετάπειτα γνωστό η περίφημη  Janis Joplin. Ηταν η εποχή που η επανάσταση του rock επανέφερε στο προσκήνιο τα blues και κάθε σημαντικός καλλιτέχνης εκείνης της εποχής  αντλούσε γνώση από το τεράστιο ωκεανό μουσικής που κατείχε η blues, μεγάλωσαν γενιές ανθρώπων που πολλές φορές αγνοούσαν την πραγματική προέλευση των αγαπημένων τους κομματιών .

Ετσι λοιπόν φίλοι μου για άλλη μια φορά δόθηκε η ευκαιρία στην blues μουσική να γίνει παγκοσμίως γνωστή και καλλιτέχνες όπως η Thornton

περιόδευσαν  στην Ευρώπη στο πλαίσιο του  American Folk Blues Festival.

Ετσι και η Thornton το  1965 υπέγραψε νέο δισκογραφικό συμβόλαιο με την εταιρεία Archoolie και ηχογράφησε δίσκους με τους Muddy Waters, Otis Spann, B.B. King και Lightnin’ Hopkins και Buddy Guy.

Μέχρι το θάνατό της από καρδιακή ανακοπή στις 25 Ιουλίου 1984 και παρά τα έντονα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε εξαιτίας του ποτού, η Willie Mae «Big Mama» Thornton παρέμεινε ενεργή συμμετέχοντας σε μεγάλα φεστιβάλ και κυκλοφορώντας ζωντανά ηχογραφημένους δίσκους.

Μπορεί ο Elvis Presley να έκανε μεγαλύτερες  πωλήσεις, μπορεί να ήταν ποιο όμορφος και εκθαμβωτικός και σίγουρα ενας πολύ σημαντικός καλλιτέχνης ,  η «Big Mama» Thornton πέρασε στην αιωνιότητα με την αυθεντική εκτέλεση του περίφημου Hound Dog…..

Με αυτούς τους θρυλικούς στίχους που παραθέτω παρακάτω,  σε ένα από τα ποιο  δημοφιλή τραγούδια όλων των εποχών το «Hound Dog»  με τα περίφημα μουρμουρητά, τις ομιλίες και τις κραυγές που το συνόδευαν, πέρασε στην αιωνιότητα και στο πάνθεον των πιο σπουδαίων σύγχρονων  καλλιτεχνών η φοβερή και τρομερή «Μαμά» των blues.

«You can wag your tail

But I ain’t gonna feed you no more

You told me you was high class

I could see through that

And baby i know

You ain’t no real cool cat

You ain’t nothing but a hound dog

Been snoopin’ round my door»